taallessen

Onze beheersing van de engelse taal gaat er dagelijks op vooruit, of moet je zeggen achteruit. Oorzaak, het dramatische engels wat onze gastheren en gastdames spreken.
Lopen P en notulist langs een kledingzaak, van die costumennaaiers, waar er zon kleine 3.000.000 van zijn in Thailand, en zien die agressieve verkopertjes onze voor hen rijzende gestaltes opdoemen, is het eerste wat ze roepen , lik,lik,el, doelende op het feit dat zij, net als die andere 2.999.999, grote maten verkopen. Iedere Thai is er op uit om je geld afhandig te maken, wat eigenlijk logisch is als je ziet hoe oneerlijk de wereld soms verdeeld is. Let wel overigens, de Thaien zijn ondanks hun maar betrekkelijke welvaart,, de gemiddelde Thai heeft een bromfiets, een golfplaten woning en een mooie vrouw,, mensen die graag en veel lachen en veelal geluk uitstralen. Voor een geintje zijn ze graag te porren. Je moet ze met hun eigen wapens bestrijden, is thans ons devies, en als I tegenwoordig in navolging van E een Grand Marnier bijbesteld, roept ze dan ook,, I want too..............,bottels.
Paul, gevraagd naar de cognac die hij bestelde, XO) of VSOP, met als reactie, lik,lik,el, wordt om zijn humor zelfs zeer gewaardeerd door de Thaien, als ie overigens tenminste daarna maar weer de knip opentrekt. Nu het beheer van de gemeenschappelijke pot door hem is opgeeist, E was volgens P te schuitig met fooien van soms wel 20 eurocent, moeten we nog vaker naar de pinautomaten, die overigens in ruime mate voor handen zijn.
Nu zelfs diverse van deze automaten leeg geraken is het tijd om weer naar huis te gaan.
Gisteren heeft de groep zich weer eens laten masseren, begonnen de eerste week voorzichtig met voetmassages maar tegenwoordig blijft geen spier meer onbehandeld, uitgezonderd uw notulist die zijn kans zag een trainingsdagje in te lassen voor de u wel bekende Rubson Raid, bij de beachboys van Wijk aan Zee zeker een bekend fenomeen. 700 cc jetski gehuurd en gassen op een bepaald niet vlakke zee, wat een sensatie. Geen orgaan meer op zijn plaats, daar kan geen massage tegenop.
Hua Hin centrum blijkt oergezellig, volgens P en E veel en veel gemoedelijker dan bv Pataya en savonds vertoeven we maar al te graag in oneindige hoeveelheid van bars, open restaurants en terassen. In Thailand ben je uistuitend binnen om te slapen, voor de rest ben je altijd buiten, wat een genot.
Op Schiphol zal Rick ons met zijn Koreaanse tuk tuk ophalen zodat in vervoer is voorzien. We verheugen ons allen om een stukje met Rick mee te mogen rijden, terwijl hij toch stuurt als een bejaarde vrouw, maar vergeleken met Thaaise taxichauffeurs verklaren wij Rick heilig.
Rick, 400 bath betalen we je, make me a special offer today, en geen batje meer.